Sen Evrendeki Gerçek

sen! hüznün kokusunu yayıyorsun geceye

Sen Evrendeki Gerçek

Rüzgarın ruhuna karışmış sitemin sesi
Kuantum anlarını, anlatıyor kaldırımlar
Biraz kaos
Kendi gölgesini aydınlatan ışık
Biraz umut
Pandora’nın içinden kurtulan.


-Ben sessizlikte saklanan, sen imgelerimdeki saklımsın

Gözlerimde dünden kalma yıldızlar
Kimliksiz günlerde
Sonuçsuz bir fizik formülünde parçacıklara ayrılmaktayım
Biraz yaşam
Kızıla karışan güneşin altında özgür olan

-Ben ufkun ressamı, sen içindeki siluetimsin

Sabahın uyanışını kelebeklerle selamladım
Gördüm ki! Bin yıllık bir öyküymüş sokağa sığdırılan
Düşsüz bir rüyaydı, kırıldı bütün zaman
Evren ağır, gün hüzünlü, yaşam yorgun

-Ben gökyüzüne sarılmış bir güvercin, sen anılarımdaki sonsuzluğumsun

Sevin Yalabık